Toksyczna pozytywność – czym jest, jak ją rozpoznać i jak sobie z nią radzić – kurs online
CS/8949
Człowiek i Społeczeństwo
Kurs realizowany w formie zdalnej na platformie ZOOM.
Do grupy nie można dołączyć później, niż od pierwszego spotkania – to tylko pięć jednostek zajęciowych i już na pierwszych zajęciach pojawią się bazowe informacje.
Zjawisko toksycznej pozytywności jest odpowiedzią na wszechobecną presję bycia szczęśliwym. Moda na pozytywne myślenie wygenerowała szereg komplikacji, np. trudności w adekwatnym reagowaniu na rozmaite problemy. Jednym z przejawów takiej trudności jest dążenie do wyzbycia się uzasadnionych negatywnych reakcji. W trakcie kursu będzie można dowiedzieć się m. in. tego, jaka jest różnica między faktycznie destrukcyjną negatywną odpowiedzią na bodźce, a jej konstruktywną wersją. Kurs jest też okazją do zastanowienia się nad negatywnymi konsekwencjami presji pozytywnego myślenia. Z wielu badań wynika bowiem, że tego typu presja może, paradoksalnie, prowadzić do wzmożonego niepokoju, obniżenia nastroju, a nawet wypalenia emocjonalnego. Ponadto, podjęty zostanie wątek wpływu presji pozytywnego myślenia na przebieg niektórych zaburzeń psychicznych, np. depresyjnych i lękowych. Zasygnalizowany zostanie temat trudności w obrębie tzw. Ja osobowego (w tym samooceny) w kontekście presji pozytywnego myślenia i spełniania społecznych oczekiwań płynących z tego typu komunikatów.
Kurs podejmuje i porządkuje następujące wątki:
- Czym jest i skąd się wzięła toksyczna pozytywność.
- Jakie są cechy charakterystyczne toksycznej pozytywności, czyli po czym można ją rozpoznać.
- Jaką funkcję pełni toksyczna pozytywność w kontaktach grupowych, a jaką w kontaktach indywidualnych.
- Co można powiedzieć o toksycznej pozytywności w kontekście różnych mechanizmów psychicznych, np. regulacji afektu, emocji, nastroju.
- Jakie szkody może spowodować toskyczna pozytywność w okresie rozwojowym, a jakie w dorosłości.
- Jak toksyczna pozytywność może nasilać kryzys psychiczny i jak można temu zapobiegać.
- Jak toksyczna pozytywność może nasilać nieprawidłowości w układzie nerwowym.
Cel ogólny:
zdobycie podstawowej wiedzy na temat zjawiska toksycznej pozytywności; uwrażliwienie na przejawy toksycznej pozytywności w codziennych kontaktach interpersonalnych; zwiększenie świadomości szkodliwego wpływu toksycznej pozytywności w kontekście rozmaitych życiowych zawirowań.
Cele szczegółowe:
- zdefiniowanie zjawiska toksycznej pozytywności,
- opis społeczno-kulturowych źródeł toksycznej pozytywności,
- zarysowanie kontekstu psychospołecznego przejawiania się i oddziaływania toksycznej pozytywności,
- wyjaśnienie niektórych mechanizmów psychicznych sprzyjających toksycznej pozytywności (zarówno w aspekcie nadawczym, jak i odbiorczym),
- zasygnalizowanie możliwych form komunikacji mogących zastąpić toksyczną pozytywność.
Korzyści dla słuchacza:
Osoba uczestnicząca w kursie:
- wie, czym jest toksyczna pozytywność i jakie są jej źródła społeczno-kulturowe oraz indywidualne,
- potrafi powiązać toksyczną pozytywność z wybranymi składnikami ludzkiej psychiki, np. pobudliwością, emocjami, nastrojem,
- umie dostrzec przejawy toksycznej pozytywności w przekazie kulturowym oraz w kontaktach interpersonalnych,
- rozpoznaje możliwe szkody wynikłe z toksycznej pozytywności,
- zna pojęcie odporności psychicznej i wpływ na nią toksycznej pozytywności,
- rozumie wybrane, podstawowe aspekty aktywności układu nerwowego i ich powiązania z toksyczną pozytywnością,
- dostrzega zależności między toksyczną pozytywnością, a objawami niektórych zaburzeń, np. stresowych, depresyjnych, lękowych, odżywiania,
- wie, jak można reagować na przejawy toksycznej pozytywności, by tworzyć przestrzeń konstruktywnego wsparcia interpersonalnego,
- zna podstawowe przejawy toksycznej pozytywności w kontekście wybranych ról społecznych, np. rodzica/opiekuna, partnera,
- ma świadomość ryzyka, jakie niesie toksyczna pozytywność w powstawaniu rozmaitych nieprawidłowości psychicznych.
Metody pracy:
- tok mieszany podająco-poszukujący,
- przykłady z życia,
- konwersatorium,
- wykład.
Metody weryfikacji efektów kształcenia:
rozmowa na temat wybrany przez osobę uczestniczącą w kursie, zainteresowaną przystąpieniem do egzaminu (spośród wątków podjętych w ramach kursu).